ilkokuldan ortaokula geçiş dönemlerinden biriydi sanırım yaşım. trt'de srebrenitsa soykırımı'nın yıldönümüyle alakalı bir program vardı her yıl olur ya hani. sonra ''srebrenitsa'' kelimesini unutmamak adına kitaplıktaki bir ansiklopedinin arkasına aceleyle yazmıştım. sonra da dışarı oynamaya mı çıktım annem mi çağırdı bilemem ama televizyondan ayrıldım.
zaman sonra o kelimeyi araştırmaya başladım. araştırdıkça bosna'yı sevdim. doğduğum senelerde büyük acılar yaşayan o güzel ülkeyi benimsedim. bosna ile olan maceram işte böyle başladı.
herkesin gitmek görmek yaşamak ve hatta ölmek istediği bir yerler mutlaka olmuştur. en azından benim için öyle. ne gittim ne gördüm ne soluklanabildim. hala beklemekteyim. çok zor değil esasında bosna'ya gitmek. ama nasip diye bir mevzu var bilen bilir. olmadı mı olmuyor.
işin güzel tarafı da şu : esmerliğime rağmen etrafımda bosnalı olduğumu düşünen insanların varlığı. :)
var olun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder